مصرف بی رویه کودهای شیمیایی عملکرد سیب زمینی را کاهش می دهد

مصرف بی رویه و نامتعادل کودهای شیمیایی و عدم استفاده از کودهای آلی در مزارع سیب زمینی، میزان عملکرد این محصول تا حد زیادی کاهش می یابد،
به گزارش خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)- دکتر محمدجعفر ملکوتی استاد دانشگاه تربیت مدرس در مقاله ای تاثیرات مصرف بهینه کود در افزایش عملکرد و کاهش غلظت نیترات در غده های سیب زمینی را بررسی کرده است.
در این مقاله آمده است: سیب زمینی یکی از محصولات استراتژیک بوده و به دلیل داشتن موادی همچون نشاسته، پروتئینهای مختلف، ویتامینهای C,A و... از اهمیت غذایی بیشتری برخوردار است.
براساس آمار موجود، سطح زیرکشت سیب زمینی در ایران حدود 151 هزار هکتار، کل تولید کشور متجاوز از سه میلیون تن (با متوسط عملکرد 20 تن در هکتار) و در اکثر استانها از جمله اردبیل، آذربایجان، همدان، اصفهان، تهران و اخیرا در قالب طرح استمرار در استانهای گلستان، کرمان، جیرفت و... کشت می شود.
این مقاله می افزاید: مصرف بی رویه و نامتعادل کودهای شیمیایی، عدم استفاده از کودهای آلی در مزارع سیب زمینی، استفاده بی رویه از کودهای ازته و فسفاته و عدم رواج کودهای پتاسیمی- منیزیمی و ریزمغذیها به ویژه کودهای سولفات روی، منگنز و آهن عملکرد را کاهش داده و در کاهش ارزش بیولوژیکی و خصوصیات کیفی آن نیز موثر است.
براساس این مقاله برای افزایش عملکرد و بهبود کیفیت غده های سیب زمینی باید از تغذیه متعادل کودی استفاده کرد تا علاوه بر بهبود خواص کمی و کیفی، غده های سیب زمینی سالم، خوش رنگ و خوشمزه و عاری از نیترات و کادمیم تهیه شود.

معرفی کتاب :

 نام کتاب :بیماریهای گیاهان روغنی
نام نویسنده : مهدی صدروی
ناشر : جهاد دانشگاهی واحد مشهد 
تاریخ چاپ : 1382 
قطع کتاب :
وزیری

                                                       

چربى ها بخش مهمى از زندگى را تشکیل مى دهند، این مواد در دیواره یاخته هاى جانداران حضور دارند و از منابع مهم تولید و ذخیره انرژى اند. بعضى از آنها به عنوان ویتامین و یا هورمون عمل مى کنند و بعضى در هضم غذا نقش دارند. همچنین تجمع آنها در زیر پوست و اطراف اندام هاى جانوران، لایه محافظى را در مقابل ضربه، حرارت و یا صدمات فیزیکى به وجود مى آورد. منبع اولیه تامین چربى ها براى انسان و دام، گیاهان روغنى است. هر چند که هر ساله هزاران هکتار زیر کشت این گیاهان مى رود ولى میزان محصول برداشتى جوابگوى تقاضاى داخلى نیست، بنابراین همواره سعى مى شود که ضمن افزایش سطح زیر کشت، کشت ارقام پرمحصول و مبارزه با علف هاى هرز، آفات و بیمارى ها میزان تولید را به حد مطلوب رساند. این کتاب در مورد کاشت، داشت، برداشت، انواع بیمارى ها، مراحل رشد و... هفت گیاه روغنى (آفتابگردان، بادام زمینى، زیتون، سویا، کلزا، کنجد و گلرنگ) است.

با آبیاری مناسب بیماری سفیدک گندم را کنترل کنید

سفیدک داخلی گندم معمولا به آبیاری بیش از حد مزرعه و یا اشباع شدن مزرعه از آب مربوط است، با جلوگیری از آبیاری بیش از حد سفیدک داخلی گندم کنترل می شود،
سفیدک داخلی گندم با نام علمی Sclerophkhora macrospora به سفیدک کرکی و دروغی نیز معروف است،
قارچ عامل بیماری دامنه میزبانی وسیعی داشته و جو، برنج، یولاف، ذرت خوشه ای و بسیاری از گندمیان را آلوده می کند.
عامل بیماری به وسیله بذر، بقایای گیاه و خاک آلوده قابل انتقال است. در دمای بین 10-25 درجه سانتی گراد گسترش بیماری شدت می یابد. بیماری ممکن است توسط عامل بیماری موجود در خاک آغاز شود و یا از طریق علف های هرز میزبان مانند اگروپیرون، علف پشمکی و پوآ رخ دهد. وجود آب برای آلودگی ضروری است.
سفیدک داخلی گندم به طور معمول در مناطق مرطوب و مزارع آبی بیشتر در قسمت های آبگیر مزرعه دیده می شود. غلاف های برگ در آب ساکن آلوده می شوند.
علائم آلودگی در طی رشد طولی گیاه در مراحل پنجه زنی و به ساقه رفتن کاملا آشکار است. علائم بیماری بیشتر در مراحل اولیه رشد گیاه میزبان به صورت زردی برگها، کوتولگی شدید و پنجه زنی زیاد مشاهده می شود. بسیاری از گیاهانی که آلودگی شدید دارند، طی مرحله پنجه زنی تا اوایل مرحله رشد طولی ساقه از بین می روند. قبل از خوشه دادن، برگها در بوته های آلوده، ضخیم، چرمی و یا دارای برآمدگی می شوند. چنین بوته هایی به طور معمول تولید خوشه و دانه نمی کنند و بسیاری از آنها قبل از ساقه دادن می خشکند. در صورت تشکیل خوشه، پوشش های گل ضخیم، گوشتی، کشیده و بدشکل می شود. دانه های حاصل از خوشه های آلوده، قدرت جوانه زنی ندارند. پس از خوشه دادن، بوته های آلوده برگها و خوشه های پیچیده ای دارند و بسیاری از آنها اندام های تغییر یافته برگی دارند.
کنترل سفیدک داخلی گندم وقتی مناسب است که از نگهداری آب جلوگیری شود، در نواحی که چنین مشکلی وجود دارد اصلاح و زهکشی خاک مفید است. ممانعت از آلودگی خاک به وسیله بقایای گیاهی میزبان در زمان پاکیزه سازی خاک در مبارزه با بیماری موثر است. استفاده از ارقام مقاوم، ضدعفونی بذور، تناوب زراعی و کنترل علف های هرز از دیگر راههای کنترل سفیدک داخلی گندم است.